Top politici met onvermoede homoseksuele neigingen

Het politieke milieu wordt vaak als seksistisch beschouwd, maar we beginnen toch met een vrouw die uit de kast kwam als homoseksueel: Françoise Gaspard.

-> Françoise Gaspard lesbisch icoon van de jaren 80

Françoise Gaspard is een politiek figuur geboren in de jaren 1940. Ze begon als burgemeester en klom vervolgens op tot lid van het Europees Parlement. Deze vrouw studeerde af aan topscholen zoals ENA en vecht voor de acceptatie van vrouwen in het politieke landschap.

Maar ze was ook de eerste grote pionier en avant-gardistische vrouwelijke homopolitica. Daartoe introduceerde ze veel homo- en lesbische studies. Zo gaf ze de aanzet tot veel sociologisch werk op het gebied van leden van onze gemeenschap om samen te vechten voor onze LGBT-rechten.

Zij was een van de eersten die LGBT-onderwijslessen in scholen wilde integreren. Dit is, zoals we allemaal weten, erg belangrijk voor onze homoseksuele of LGBT-jongeren, die soms veel vragen hebben over hun identiteit en zich geïsoleerd en onbegrepen voelen.

Tijdens haar politieke carrière als lid van de Parti socialiste zou Françoise Gaspard zich inzetten voor zaken als seksisme en homodiscriminatie. Ze ontvangt de titel van “chevalière de la Légion d’honneur”.

Door in de jaren 1980 volledig en publiekelijk met haar homoseksualiteit in het reine te komen, is ze een van de enige vrouwelijke homoseksuele vertegenwoordigers in het politieke landschap. In 2013 trouwde ze met journalist Claude Servan-Schreiber.

-> Bertand Delanoë

Bertand Delanoë is een politicus die in de jaren 1950 in Tunis is geboren. Hij is lid van de Socialistische Partij en zal tijdens zijn carrière een invloedrijk man worden, aangezien hij aan het eind van zijn politieke carrière afgevaardigde, senator en burgemeester van Parijs zal zijn.

Hij was een van de eerste publieke politieke figuren  die zijn homoseksualiteit onthulde tijdens een tv-interview  op de zender M6 in 1998. Door voor de gemeenteraadsverkiezingen uit de kast te komen, geeft Bertrand Delanoë blijk van zijn kracht en betrokkenheid bij deLGBT-zaak.

Zelfs al zijn zijn politieke acties, in tegenstelling tot die van Françoise Gaspard, niet direct gekoppeld aan de homoseksuele zaak, geeft hij openlijk blijk van zijn steun aan de gemeenschap en maakt hij zo identificatie met een homoseksuele politieke figuur mogelijk.

In het bijzonder heeft hij laten zien dat hij positief staat tegenover het homohuwelijk en heeft hij talrijke subsidies verhoogd ten gunste van LGBT-verenigingen.

-> Frédéric Mitterrand

Frédéric Mitterrand is een politicus die in de jaren 1940 in Parijs is geboren. Hij zal bekend worden als televisiepresentator en -producent, schrijver en regisseur. Maar hij werd pas bekend in de politiek toen hij minister van Cultuur en Communicatie was onder president Nicolas Sarkozy.

In 2005 publiceerde Frédéric Mitterrand zijn autobiografie “La mauvaise Vie”. Hij zal ons in vertrouwen nemen over hoe hij zijn homoseksualiteit van jongs af aan heeft beleefd.

-> Jean Luc Roméro-Michel

Deze politicus werd geboren in de jaren 1950.

Het was in 2000 dat deze politicus zijn homoseksualiteit onthulde op het politieke toneel. In feite was hij het slachtoffer van eenouting, waardoor zijn homoseksualiteit zonder zijn toestemming werd onthuld. Later verklaarde hij HIV-positief te zijn.

Verdenkingen in het mondiale politieke landschap

Na de homoseksuele beïnvloeders in Frankrijk onder de loep te hebben genomen, is het interessant om te kijken naar de grootste verdenkingen in het mondiale politieke landschap. We hebben er allemaal wel eens van gedroomd om te ontdekken dat een wereldberoemde persoonlijkheid homo of lesbisch is, zodat we ons met hem of haar kunnen identificeren en hem of haar als rolmodel kunnen nemen. 

Om te beginnen met ons onderzoek kijken we naar de bekendste publieke figuren: presidenten. En waarom beginnen we niet met een van de meest controversiële vragen: “Was Abraham Lincoln homoseksueel?”

– Abraham Lincoln, een homoseksuele president

Abraham Lincoln is een van de beroemdste Amerikaanse presidenten. Als de bevrijder van slaven en van de Burgeroorlog is hij toch ook begaan met de LGBT-kwestie?

Sinds de jaren 2000 worden er steeds meer outings gebruikt, waarbij publieke figuren op klaarlichte dag en op ongeoorloofde wijze worden onthuld.

Maar hier wordt president Abraham Lincoln niet geïdentificeerd als homo, maar de roddel gaat dat hij homoseksuele of biseksuele neigingen had. Veel historici hebben inderdaad onthuld dat de president een bijzondere voorkeur had voor het mannelijke geslacht. In 2005 werd het boek “The Intimate World of Abraham Lincoln” gepubliceerd. De auteur C.A.Tripp, die in 2003 overleed, heeft er zijn proefschrift en vele jaren aan gewijd. 

De publicatie van dit zeer controversiële boek ondersteunt deze theorie. Het boek onthult dat de president op 22-jarige leeftijd in hetzelfde bed sliep als een 18-jarige man. De man verklaarde dat hij “zich Lincolns dijen herinnerde, zo perfect als ze maar bij een mens kunnen zijn.”

Een paar jaar later werd de toekomstige president ook kamergenoot van een man die opnieuw zijn bed deelde.

Deze hypothese zou problematisch zijn voor de conservatieve tak, die deze weerlegt.

Als we het toch over conservatieve politieke figuren hebben, waarom zouden we dan niet debatteren over de seksuele geaardheid van Jean Marie Lepen? De persoon in kwestie lijkt de geruchten te ontkennen, maar internetgebruikers lijken zeer geïnteresseerd in deze vermeende intieme homoseksuele relatie.

-> Jean Marie Lepen homorelatie vermoed

Jean Marie Lepen, Frans politicus, is een zogenaamd controversieel figuur in Frankrijk. Hij is lid van de extreemrechtse FN-partij en veel van zijn opmerkingen over homoseksualiteit worden als tegenstrijdig en problematisch beschouwd.

Toen rees de twijfel over een mogelijke seksuele relatie met een man. Deze relatie werd beschreven in een boek van Philippe Cohen en Pierre Péan, of een relatie met André Labbarère werd geïnduceerd. Labbarrère had hem gevraagd een korte tekst te schrijven waarin hij hem beschreef. Waarop Jean Marie Lepen antwoordde: “Ter herinnering aan onze heerlijke momenten samen”.

André Labbaarère, die uit de kast was gekomen, beschreef de ervaring als “een tedere inwijding in het genot tussen mannen“, een meer expliciete beschrijving.

Zijn veronderstellingen zijn soms verrassend en kunnen duiden op politieke richtlijnen van het tegendeel. Repressie en discriminatie gaan hand in hand en het politieke klimaat is hard en streng. Uit de kast komen als homo blijft problematisch, zelfs in de 21e eeuw. Laten we eens kijken naar enkele actuele gebeurtenissen: Gabriel Attal, de woordvoerder van de regering, ontving een homofobe en discriminerende brief. Als je geïnteresseerd bent in dit onderwerp, kun je een artikel lezen in de Têtu pers over het onderwerp homofobie in de politiek en de ontvangen beledigingen.